Ψάχνοντας λίγο ταλεντό!

Ψάχνοντας λίγο ταλέντο!!
του Λεονάρντ Θίμο.
Μερικές φορές, σκέφτομαι(έλα ρε μαλάκα, σκέφτεσαι κι όλας)Σιωπή, άσε τις εξυπνάδες, άθλια συνείδηση! Μερικές φορές, σκέφτομαι αν έχω ταλέντο ή είναι απλώς ένα καπρίτσιο και μια μέρα θα το σταματήσω…ρωτάω, ξαναρωτάω απάντηση καμία(Ρωτάς τους λάθους ανθρώπους μάλλον!) Όσο ζω μαθαίνω, όσα μαθαίνω δεν είναι πάντα σωστά…Αναρωτιέμαι, πριν 10 χρόνια έγραφες, τώρα γράφεις, σε 10 χρόνια τι θα κάνεις;(Βρε, δε βαριέσαι λέω εγώ! Αν θες να σταματήσεις, σταμάτα! Μόνο μην μου κλαίγεσαι εμένα μετά! Σύννεφα είναι θα περάσουν! Οκέι;)Μπόρα είναι θα περάσει, λένε ρε ηλίθια συνείδηση! Αλήθεια μήπως έχεις όνομα;(Δεν ξέρω…)Τι δεν ξέρεις;(Δεν ξέρω αυτό που δεν ξέρω)Και τι θα κάνεις;(Δεν ξέρω…μάλλον, ξέρω! Θα βρω αυτό που δεν ξέρω και να το κάνω να το ξέρω!)Κατάλαβες τίποτα απ’ αυτά που είπες;(Όχι! Δεν ξέρω…τώρα τελευταία έχω καταντήσει σαν εσένα!)Ευχαριστώ πολύ! λέω νευριασμένος.(Τίποτα! Δεν κάνει τίποτα!)Σίγουρα δεν κάνει τίποτα!(500 ευρώ!!)Τι;( 500 ευρώ!!)Δεν κατάλαβες, δεν έκανα ερώτηση!(Το ξέρω, αλλά μου χρειάζονται 500 ευρώ!)Γιατί; Αφού εσύ είσαι στο μυαλό μου, δεν ΥΠΑΡΧΕΙΣ!! Γιατί τα θες;(Μα γι’ αυτό τα θέλω, προσφέρθηκε ένας μουσικός να πάω να ζήσω μέσα του, για να του δίνω ταλέντο! Θα μου τα δώσεις ή θα τα ζητήσω από το μυαλό;)Δεν σου δίνω δραχμή!(Ευρώ θέλω, η δραχμή δεν μου κάνει!!)Άσε τις εξυπνάδες! Τι έλεγα πριν με διακόψεις;(Έλεγες, ότι θα μου δανείσεις 500 ευρώ!)Αυτό έλεγα, είσαι σίγουρος;(Όχι, όχι…έλεγες, ότι θα μου χαρίσεις 500 ευρώ, ναι, ναι…αυτό έλεγες!)Ωραία, πάρε!(Ευχαριστώ, αν σου πω πως θα μου λείψεις θα είναι ψέμα, γι’ αυτό άντε γεια!!)Κι εγώ σ’ αγαπάω!(Εγώ να δεις!! Έφυγα!)Έφυγε! Επιτέλους, μόνος! Είπα, μόνος; Είπα, μόνος! Μόνος μου, πρώτο τραπέζι απόψε μόνος μου…(τραγουδάω). Α χα, ήρθα! Γιατί, γύρισες; Ξέχασα την οδοντόβουρτσα μου! Παρ’ την και φύγε! Θα μου λείψεις! Κι εμένα!(Τελικά θα μείνω!)Μην μου το χαλάς τώρα!(Άστο, άλλαξα γνώμη, θα μείνω!)ΟΧΙΙΙΙΙΙ…φωνάζω!!!(Κι εγώ σ’ αγαπώ! Το είδες;)Τα 500 ευρώ;(Μου τα χάρεισες!)Χαρίζω, με γιώτα, γελοίε!(Καλή ιδέα! Θα αγοράσω αυτοκίνητο TOYOTA!)Μα εσύ δεν οδηγείς!(Και τι μ’ αυτό, οδηγείς εσύ! Θα σου το κάνω δώρο!)Με τα λεφτά μου;(Τα πρώην λεφτά σου!)Μετά πρέπει να σε ευχαριστήσω όμως;(Να μου λείπει! Το βρήκα, θα τα επενδύσω!)Σε τι θα τα επενδύσεις;(Θα τα επενδύσω στις πλαστικές κάλτσες!)Μα δεν υπάρχουν πλαστικές κάλτσες! Υπάρχουν;(Όχι! Θα πρωτοτυπήσω!)Και ποιος μαλάκας θα αγοράσει πλαστικές κάλτσες;(Εσύ!)Ωραία, θέλω ένα ζευγάρι!(1000 ευρώ!)Γιατί τόσο ακριβά;(Πρέπει να κερδίσω τα λεφτά που επένδυσα!)Για κορόιδο ψάχνεις;(Όχι, βέβαια! Για μαλάκα!)Χα, χα, χα…ειρωνικά γελάω…ΓΕΛΑΣΑΜΕ!!(Εγώ τώρα που θα φύγω, θα σου φέρω έναν ξάδερφο, δεν θα σε αφήσω έτσι ολομόναχο! Τι λες;)Να μου λείπει! Ή εσύ ή κανένας άλλος; Διάλεξε;(Δύσκολο, αλλά θα διαλέξω…εμένα!)Καλώς ήρθες σπίτι, άθλια συνείδηση!(Καλώς σε βρήκα! Σ’ αγαπώ!)Τόσην ώρα μιλάμε για ανούσια…κι εγώ!...πράγματα και χαλάμε μελάνι τσάμπα!(Έχεις δίκιο, 3 ευρώ το μελάνι!)Ορίστε!(Τελικά, θα πάρεις πλαστικές κάλτσες;)ΟΧΙ!!…φωνάζω.(Γαμώτο μου λείπουν άλλα 497 ευρώ!! Πώς θα πάρω δώρο τώρα!!;;!!)Ορίστε! 497 ακριβώς! Τι δώρο θα μου πάρεις;(Δεν μπορώ να σου πω, είναι έκπληξη! Θα δεις όταν στο φέρω!)Μετά την επόμενη μέρα, δηλαδή αύριο: Για πες τώρα, τι δώρο μου πήρες;(Σου έφερα λίγο ταλέντο, σου κάνει ή να φέρω πιο πολύ;)Τι έφερες;(Σαίξπηρ! Για δοκίμασε!) Να ζει κανείς ή να μη ζει;…ιδού η απορία!(Να την φας και να’ να κρύα!! Χα, χα, χα! Έκανα ομοιοκαταληξία!)Την είπες πάλι την βλακεία!
τέλος