"ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ" του Λεονάρντο

<<ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ>> του Λεονάρντο

24 Ιουνίου 2017

-Καλησπέρα όμορφε, καιρό είχα να σου γράψω...μάλλον χρόνια πολλά... 'Σ'ευχαριστώ επίσης!!' Βρε άθλια συνείδηση, ακόμα ίδιος και απαράλλαχτος μένεις...πόσα χρόνια πάνε από τότε που μιλήσαμε τελευταία φορά; 'Πάνω-κάτω, μπρος-πίσω, γύρω στα 5 χρόνια, από το 2012 στο blogspot!!' Πώς περνούν τα χρόνια βρε άθλια συνείδηση, ξέρω σε λένε με κάποιο όνομα απλώς μου ξεφεύγει αυτήν την στιγμή... 'Τ'όνομά μου είναι ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ!!' Καλά, καλά, Βλαδίμηρε, μην φωνάζεις, εγώ πλέον έχω ξεχάσει τ'όνομά μου με τόσες προσωπικότητες, ψάχνω να βρω το "υπερεγώ" μέσα στον εαυτό μου που πλέον δεν το αναγνωρίζω...Βρίσκομαι, στην Αθήνα κι είμαι πλέον ΠΑΝ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ... 'Βλέπω τις vlogoκαταστάσεις σου στο YouTube, Λεό!!' Έχεις δίκιο, μάλλον το διαδύκτιο φταίει και δεν γράφω πια...που κι που, σου γράφω, δεν έχεις παράπονο... 'Που γράφεις να έρθω; Ναι, φυσικά, πλάκα κάνω, τις προάλλες έγραψες τις σκέψεις σου στο Facebook για τον Ανέστη μας...' Τίποτα, δεν σου ξεφεύγει, βρε άθλια συνείδηση!! 'Βλαδίμηρος, παρακαλώ πολύ!!' Βλαδίμηρε, να σε ρωτήσω κάτι; 'Πες μου, βρε Λεό;' Δεν με βαρέθηκες τόσα χρόνια; 'Όχι, εσύ;' Εγώ σε ρώτησα πρώτος!! 'Και εγώ σε ρώτησα δεύτερος!!' Δεν ξέρω, φίλε μου, εγώ νομίζω πως βαρέθηκα τόσα χρόνια να ζω...βαρέθηκα να είμαι μια ζωή στην παραμεθόριο, βαρέθηκα να μην τα καταλαβαίνω κι εγώ όλα...ξέρεις κάτι, ίσως ο Θεός ευθύνεται για όλα, ίσως αυτός με κρατάει ακόμη στη ζωή γιατί πρέπει να εκπληρώσω κάποιο συγκεκριμένο σκοπό που αυτός μόνο ξέρει αλλά δεν μου το λέει. Ξέρεις κάτι, φίλε μου, ίσως είναι της μοίρας μου γραφτό, ίσως γεννήθηκα να ξεχωρίζω για αυτό δεν γίνομαι αποδεκτός από τον πολύ κόσμο και μένω συνέχεια στη παραμεθόριο...'Λεό, έχεις προβλήματα στην ζωή σου;' Από προβλήματα γλίτωσα, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ είχα στο Νυχτερινό Λύκειο...'Τότε, γιατί παραπονιέσαι, βρε τρελέ;' Να, για αυτό το τρελό που είπες παραπονιέμαι, θέλω να είμαι ο εαυτός μου κι κάθε φορά που είμαι εγώ, με παρεξηγούν, όταν γίνομαι αυτός που θέλουν εκείνοι είμαι ο καλός ο άνθρωπος, ενώ όταν κυκλοφορώ ως Λεό, είμαι ο τρελλός ο Καλλιτέχνης, αυτός που πάντα ήμουν και ίσως πάντα αυτός θα είμαι...'Πόσο χρονών είσαι τώρα, φίλε Αρτίστα;' Είμαι 10 χρόνια μεγαλύτερος από σένα, είμαι 5 χρόνια νεότερος από τον Κιλορέντζος Σμιθ και είμαι 15 χρόνια συνομήλικος με τον Μπόρατ του Ηρακλείου... 'Άστα αυτά, Λεό, κι πες μου την ηλικία σου, μην την πω εγώ...' Δεν θα σ'αφήσω να την πεις...τι έγινε τελικά με σένα, παντρεύτηκες; 'Όχι, εσύ;' Αμάν, βρε άθλια συνείδηση!! Σόρρυ, Βλαδίμηρε!! Εγώ σε ρώτησα πρώτος!! Γαμώτο!! 'Και εγώ σε ρώτησα δεύτερος, Λεό!! Τελικά, πόσο χρονών είσαι;' Όσο φαίνομαι κι αισθάνομαι, έχω αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις πλέον και εξακολουθώ να μαθαίνω καινούργια πράγματα καθημερινά στην ζωή μου, γίνομαι σοφότερος από παλιότερα και εξακολουθώ να διορθώνω τα λάθη μου, γίνομαι καλύτερος άνθρωπος... 'Ώπα, ώπα, Λεό!! Εδώ τα χαλάμε!! Μάλλον έχασες τον οίστρο σου...μάλλον ξέφυγες απ΄την πορεία σου...για να πας ευθεία, δεν στρίβεις...' Άσε τις εξυπνάδες, Βλαδίμηρε, για να υπάρξει <<Καινούργια Ζωή>> πρέπει να υπάρχει παρελθόν-παρόν-και προπαντός προοπτική για μέλλον...σπουδάζω παιδαγωγός, βρε άθλια συνείδηση, πάω για ΔΑΣΚΑΛΟΣ για ΚΛΑΜΑΤΑ για να γίνω ο ΔΑΣΚΑΛΑΚΟΣ που ήταν ΛΕΒΕΝΤΙΑ!! Θα τα καταφέρω λες; 'Δεν ξέρω, από σένα όλα τα περιμένω!! Αλλά, μήπως είσαι λίγο μεγάλος για ΔΑΣΚΑΛΟΣ; Ηλικιακά, εννοώ, αν δεν το κατάλαβες το εξυπονοουμενό, Λεό;' Ποτέ δεν είσαι ούτε μικρός ούτε μεγάλος για να σπουδάσεις αρκεί να έχεις θέληση για μάθηση...ο Σοφοκλής μιλούσε για <<Δια Βίου Μάθηση>> τώρα δεν θα συμφωνήσεις μαζί μου, ούτε και πολλοί από το συνάφι σου, αλλά δεν με ενοχλέι πλέον, άαα και κάτι τελευταίο...σε δύο μήνες γίνομαι... ΤΕΛΟΣ
'Δεν μπορείς να το τελειώσεις έτσι το κείμενο, ρε χαμένε, πρέπει να κλείσεις με κάτι σοφό!!' Τι λες για αυτό: <<Η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται.>> 'Εεε, το πήρες από το Facebook, πες κάτι δικό σου, βρε τρελέ!!' Καλά, καλά, θα πω κάτι τελευταίο, όσο ψηλά και να φτάσετε, όσες δυσκολίες και να αντιμετωπίσετε με επιτυχία, όσα και να καταφέρετε, όση αναγνώριση και αν απολαύσετε, κρατήστε τη μύτη σας χαμηλά...'Το θυμάμαι αυτό το είχε ανεβάσει στο Facebook, άσε με να το ολοκληρώσω εγώ μου αρέσει πολύ. Μπορώ;' Όλο δικό σου, βρε Βλαδίμηρε!! 'Μην απομακρύνεστε από τις ρίζες σας, μην περιφρονείτε τους κατώτερους, μην φθονείτε τους καλύτερους από σας, μην καβαλάτε το καλάμι. Να είστε ταπεινοί και προσπελάσιμοι. Κρατήστε τη διαφορετικότητά σας, δεν μπορείτε να την αποχωριστείτε έτσι κι αλλιώς, ούτε να την κρύψετε άλλωστε, αλλά μην την κάνετε σημαία αλαζονείας κι απομόνωσης. Η ταπεινότητα είναι η ύψιστη αρετή!!! Λεό, είσαι φοβερός κωμικός!!' Εσύ το λες αυτό βρε άθλια συνείδηση, Βλαδίμηρε, άντε και στο SURVIVOR!! Χα, χα, χα, χα... 'Γιατί, χασκογελάς, Λεό;' Σκέφτομαι να ανεβάσω ολόκληρο το κείμενο στο FACEBOOK...'Σιγά μην κάτσει να το διαβάσει κανείς, βρε Λεό!!' Για αυτό θα το ανεβάσω, Βλαδίμηρε, για αυτό...χα, χα, χα, χα, χα...
<<ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ>> του ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ 23.06.2017