του ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΘΙΜΟ.
Όπως όλοι ξέρετε πια, είμαι ο Λεονάρντ Θίμο, το βαφτιστικό μου όνομα είναι Γιώργος-Λεονάρντο και γράφω ιστορίες από το 1998 και δεν θα σταματήσω πότε το γράψιμο!! Έχω γράψει πολλών ειδών ιστορίες και θα συνεχίσω να γράφω, όμως έχω μια κλίση τόσο προς την κωμωδία(λόγω του ερασιτεχνικού θεάτρου) όσο και προς το δράμα(πιο προσωπικές ιστορίες)...και φυσικά, την ΦΑΝΤΑΣΙΑ!!
Η πρώτη μου ιστορία ήταν το ΚΛΚΜΤΧ, ήταν αρχικά των λέξεων Κρυφτό-Λάμπα-Κρυφτό-Μάχη-Τούρτα-Χέρια, την έγραψα πρώτη φορά το 1998 πήγαινα 4η Δημοτικού, έπειτα όταν πήγα γυμνάσιο το 2001 κι έμαθα καλά Ελληνικά την καθαρόγραψα και έγραψα κι άλλες ιστορίες.(Οι 100 φίλοι από όλο τον κόσμο και άλλες ιστορίες, 2001-2002). Παράλληλα, διάβαζα το βιβλίο του Χάρι Πότερ της ΤΖ.Κ.ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ(1997), έτσι έγραψα την δική μου ιστορία "Η Μέρα των Μεγάλων Μυστικών του Μικρού Μαρκ Λεονάρντ Εννιάεμελ, 1999-2000" και συνεχίζω να γράφω ως να πεθάνω...
Μπορεί να μην είμαι καθόλου καλός στο να συνδέω σωστά προτάσεις ή να βάζω δύσκολες λέξεις, απλώς είμαι αληθινός και προπαντός άνθρωπος!! Ποτέ δεν περίμενα ότι μετά από μια δεκαετία θα έγραφα ακόμα...ποτέ δεν είχα φανταστεί τον λόγο που γράφω, όμως φέτος, το έτος 2009 μήνα Νοέμβριο έμαθα τον λόγο που γράφω, από τον καθηγητή μου στην Δραματική Σχολή, κύριο Μπελιέ "Ο Μακεδονομάχος μας ο ευαίσθητος συγκινήθηκε από την θεατρική παράσταση...όμως πρέπει να διαβάσεις πάνω από τα 7 βιβλία που έχεις διαβάσει για να γράψεις καλύτερα, αλλά συνέχισε να γράφεις αφού το γουστάρεις!"ήταν λίγα από τα λόγια του που είπε ειδικά για μένα.
Η πρώτη μου ιστορία ήταν το ΚΛΚΜΤΧ, ήταν αρχικά των λέξεων Κρυφτό-Λάμπα-Κρυφτό-Μάχη-Τούρτα-Χέρια, την έγραψα πρώτη φορά το 1998 πήγαινα 4η Δημοτικού, έπειτα όταν πήγα γυμνάσιο το 2001 κι έμαθα καλά Ελληνικά την καθαρόγραψα και έγραψα κι άλλες ιστορίες.(Οι 100 φίλοι από όλο τον κόσμο και άλλες ιστορίες, 2001-2002). Παράλληλα, διάβαζα το βιβλίο του Χάρι Πότερ της ΤΖ.Κ.ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ(1997), έτσι έγραψα την δική μου ιστορία "Η Μέρα των Μεγάλων Μυστικών του Μικρού Μαρκ Λεονάρντ Εννιάεμελ, 1999-2000" και συνεχίζω να γράφω ως να πεθάνω...
Μπορεί να μην είμαι καθόλου καλός στο να συνδέω σωστά προτάσεις ή να βάζω δύσκολες λέξεις, απλώς είμαι αληθινός και προπαντός άνθρωπος!! Ποτέ δεν περίμενα ότι μετά από μια δεκαετία θα έγραφα ακόμα...ποτέ δεν είχα φανταστεί τον λόγο που γράφω, όμως φέτος, το έτος 2009 μήνα Νοέμβριο έμαθα τον λόγο που γράφω, από τον καθηγητή μου στην Δραματική Σχολή, κύριο Μπελιέ "Ο Μακεδονομάχος μας ο ευαίσθητος συγκινήθηκε από την θεατρική παράσταση...όμως πρέπει να διαβάσεις πάνω από τα 7 βιβλία που έχεις διαβάσει για να γράψεις καλύτερα, αλλά συνέχισε να γράφεις αφού το γουστάρεις!"ήταν λίγα από τα λόγια του που είπε ειδικά για μένα.
τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου