"ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΜΟY "

Ι.ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΒΡΑΔΥ

Είδα ένα όνειρο εχθές το βράδυ και ξύπνησα πολύ ανήσυχος, πρώτη φορά κέρδισα και εγώ κάτι. Θυμάμαι όταν με πήραν τηλέφωνο και μου το είπαν: Κύριε Χάρη Γκλόμπσον, κερδίσατε ένα ταξίδι στις Μπαχάμες. Συγχαρητήρια! Ξετρελάθηκα...σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και μόλις το θυμήθηκα έχασα εντελώς το όνειρό μου. Οι γονείς μου ήταν πολύ περήφανοι για μένα, έφτιαξα τα πράγματα μου και ξεκίνησα να πάω στον σταθμό. Μόλις έφτασα αντίκρισα μπροστά μου ένα τριώροφο λεωφορείο, πρώτη φορά έβλεπα ένα τέτοιο λεωφορείο, μπήκα μέσα και τότε άκουσα την φωνή που είχα ακούσει τότε στο τηλέφωνο: Γεια σας, κύριε. Καλώς ήρθατε! Πώς ονομάζεστε; και εγώ γεμάτος ενθουσιασμό του λέω: Είμαι ο Χάρης Γκλόμπσον!" Καλώς ήρθατε κύριε, Χάρη Γκλόμπσον. Είμαι ο ξεναγός και συνοδός σας, ονομάζομαι Κλίφορντ Τζέσε. Θέλω να σας πω ότι θα ταξιδέψετε με άλλους δύο νεαρούς ,τον Τζέιμς Σίγκορ και τον Άντον Τερτλ. Στον πρώτο όροφο θα μείνει ο Τζέιμς, στο δεύτερο ο Άντον και στο τρίτο εσείς και..."τον διακόπτω: Ουάου, έναν όροφο μόνο για μένα!" Συνεχίζω, θα κρατάς αυτό το τηλεκοντρόλ, όταν θέλεις να καλέσεις τον σερβιτόρο πάτα το πράσινο κουμπί, το κόκκινο κουμπί θα το πατήσεις αν θέλεις ο οδηγός να σταματήσει, τώρα θα ξεκινήσουμε, όταν φτάσουμε στο λιμάνι θα σας πω τι θα κάνουμε. Έχουμε τρεις ώρες δρόμο, σας εύχομαι καλή διανομή και καλή διασκέδαση!" Πήγα και γνώρισα τους άλλους, ήταν πάρα πολύ καλά παιδιά, παίξαμε, γελάσαμε και βλέπαμε τον κόσμο που μας χαιρετούσε. Κάπου, κάπου, ακούγαμε τον οδηγό να τραγουδάει, γιατί είχε το παράθυρο ανοικτό. Μια στιγμή, κατά την διάρκεια του ταξιδιού, ο οδηγός φρέναρε απότομα! Στάση για βενζίνη, μην κατεβεί κανείς!! ακούστηκε μια φωνή από τα ηχεία. Αρχίσαμε πάλι την διαδρομή και τότε έγινε κάτι περίεργο, αυξανόταν η ταχύτητα του οχήματος, εμείς πατούσαμε το κόκκινο κουμπί για να σταματήσει και φωνάζαμε :Πιο σιγά, πιο σιγά! Φρέναρε! αλλά ο οδηγός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Θα πέφταμε στην θάλασσα. Ευτυχώς που ήμουν στο τρίτο όροφο,(είπα)και τότε σκέφτηκα να ανοίξω το παράθυρο και να πηδήξω κάτω, τελικά το έκανα, όμως το λεωφορείο έπεσε στην θάλασσα. Ο Τζέιμς και ο Κλίφορντ βγήκαν κολυμπώντας, ακολούθησε και ο Άντον. Πήδηξα στο νερό να τους βοηθήσω, βγήκαμε έξω. Εκείνη την στιγμή ήρθε μία γυμνάστρια που έκανε τρέξιμο και μας είπε: Τι συμβαίνει, παιδιά; τότε θυμηθήκαμε ότι υπήρχαν και άλλοι στο λεωφορείο, πηδήξαμε στο νερό για να τους βρούμε, κολυμπήσαμε τόσο βαθιά που όταν ανεβήκαμε πάνω βρεθήκαμε σε μια παραλία, αλλιώτικη από τις άλλες παραλίες, οι άνθρωποι έκλαιγαν, εγώ είπα: Πως βρεθήκαμε εδώ πάλι; ένας νεαρός κορόιδεψε τα λόγια μου ενώ η κοπέλα που ήταν μαζί του γέλασε, τότε η θάλασσα άρχισε να παγώνει, πάγωνε, πάγωνε, τότε βγήκε το λεωφορείο μας και περπατούσε στον πάγο τότε είπα στους άλλους: Τρέξτε, τρέξτε! Τρέχαμε να σωθούμε, όλοι οι άνθρωποι έτρεχαν, ο νεαρός που με κορόιδεψε πάγωνε...πήγα να τον βοηθήσω...αλλά μάταια...πάγωσε...πήρα το κορίτσι και αρχίσαμε να τρέχουμε...ευτυχώς φτάσαμε στην ακτή. Κάποιος έλειπε, ήταν η γυμνάστρια, τότε είπα: Πάμε να την βοηθήσουμε, είναι ζωντανή, το ξέρω γιατί όλα αυτά τα είδα στο όνειρό μου. όλοι με έβλεπαν, χωρίς να καταλαβαίνουν τίποτα. Τότε είδαμε την γυμνάστρια, κολυμπούσε κάτω από τους πάγους, όσο πήγαινε, τόσο πιο πολύ ερχόταν ο πάγος, τελικά ανέβηκε πάνω στον πάγο, άρχισε να τρέχει πάνω του, αλλά τώρα ο πάγος έλιωνε, ευτυχώς την σώσαμε...ήμασταν 4 νεαροί και 2 κοπέλες, τότε τους είπα: Όλα αυτά τα είδα στο όνειρό μου, παιδιά, νόμιζα πως ήταν ένα απλό όνειρο αλλά όχι..."Τι εννοείς;" είπε ο Κλίφορντ. Τα ήξερε όλα, Κλίφ! Αυτός φταίει! είπε ο Τζέιμς. Ναι, ναι αυτός φταίει! είπε και ο Άντον. Τι; απόρησα εγώ. Πάμε να φύγουμε, παιδιά! είπε ο Κλίφορντ. Εγώ πάντως σε πιστεύω, Χάρη!...Κι εγώ το είδα στο όνειρό μου...είπε η νεαρή κοπέλα. Τι θα γίνει μετά, Χάρη; είπε η γυμνάστρια. Δεν ξέρω...είπα. Πάμε να φύγουμε! είπε ο Άντον, τότε τους λέω: Ααά, παιδιά, μην κάνετε ντους, γενικά μην ακουμπάτε το νερό....να πίνετε αναψυκτικά ή καφέδες ή ποτά...έφυγαν. Με λένε Γουέντι Σμιθ! είπε η νεαρή κοπέλα. Χάρηκα, Εστέλλ Φίλιπ, γυμνάστρια! είπε η γυμνάστρια. Εγώ κοιτούσα σαν χαζός. Ήρθαν οι πρώτες βοήθειες και οι μπάτσοι, και τα Μ.Μ.Ε. φυσικά! Πήγα σπίτι μου να ξεκουραστώ γιατί ο υπαστυνόμος Γουόρεν μας είπε: Θέλω να σας μιλήσω μετά, παιδιά! Οι γονείς μου ήταν χαρούμενοι που με είδαν...ζωντανό!

"ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΟΥ ΘΥΜΑ (Γ)..."Αυτά τα γράμματα ήταν χαραγμένα στο τοίχο του δωματίου μου, άρχισα να τους αλλάζω την σειρά"(ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ ΓΟΥΕΝΤΙ ΣΜΙΘ)..."Παράξενο, πολύ παράξενο! Αυτή την γλώσσα την έφταιξα εγώ, και σημαίνει" Εγώ θα σκοτώσω την Γουέντι Σμιθ." βγήκα έξω από το σπίτι μου και πήγα στο αστυνομικό τμήμα. Είπα στον υπαστυνόμο για τα γράμματα στο τοίχο του δωματίου μου, δεν με πίστεψε. Στο σπίτι της Γουέντι, η Γουέντι έκλαιγε για τον φίλο της, οι γονείς της την ενθάρρυναν" Κουράγιο, μωρό μου, κουράγιο!" Και τότε λέει: Πάω να κάνω ένα ντους για να χαλαρώσω! Μπήκε στο μπάνιο, γδύθηκε(δεν μπορώ να πω, είναι κούκλα) και άνοιξε την βρύση, έφτιαξε χλιαρό νερό και μπήκε μέσα...τότε το νερό αντί να παγώσει, έκαιγε, έκαιγε πάρα πολύ και η Γουέντι δεν μπορούσε να βγει από την μπανιέρα...ενώ στο σπίτι του Κλίφορντ είχαν χαλάσει οι σωλήνες...ο αστυνόμος μου είπε την διεύθυνση της Γουέντι και μετά μου είπε: "ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ ΚΛΙΦΟΡΝΤ" τότε τον ρωτάω: Τι; "Λέω… καλή τύχη!" απαντάει. Τρέχω και φτάνω στο σπίτι της Γουέντι, η Γουέντι καιγόταν, την βγάζω από την μπανιέρα και τότε αρχίζει να φωνάζει: ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ,ΠΩΣ ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΜΟΥ,ΜΑ ΠΩΣ...ΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ...ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΘΑΙΝΑ ΚΑΤΙ, ΕΓΩ;;;;" Βάλε κάτι πάνω σου και θα σου πω, πρέπει να πάμε στου Κλίφορντ!!" Στο σπίτι του Κλίφορντ γινόταν κατακλυσμός, βουτάω στο νερό για να τον βρω...μάταια είχε πνιγεί...Προσπάθησα να βγω έξω από το νερό, δεν μπορούσα...χάθηκα...ξαφνικά βρέθηκα στο σπίτι του Άντον, ήταν κι ο Τζέιμς εκεί..."Παιδιά, τι κάνω εδώ;" "ΑΛΗΤΗ, φύγε από το σπίτι μου, εξαφανίσου..."είπε ο Άντον και κάτι τον διάκοψε...ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...κάποιος χτυπούσε την πόρτα… Πάω εγώ...είπε ο Τζέιμς. Όχι!!! φώναξα εγώ και κάτι έπιασε τον Τζέιμς και τον έφαγε και είπε με μία παράξενη ανατριχιαστική φωνή: "ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ! ΧΑΡΗ, ΚΟΥΕΝΤΟ!!!" και εξαφανίστηκε. Ο Άντον με ρωτάει: Τι ,τι, τι σου είπε; "Είπε, εγώ θα σκοτώσω! Χάρη, βλάκα!" του είπα. Τι εννοούσε με το 'βλάκα', Χάρη; "Δεν ξέρω..."είπα. Πήρα τηλέφωνο την Γουέντι και της τα είπα όλα και της είπα να φωνάξει την Εστέλλ.

ΙΙ.ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

Οι επόμενες μέρες δεν περνούσαν εύκολα, κάθε μέρα μαζευόμασταν στο σπίτι του Άντον και συζητούσαμε αυτά που μας είχαν συμβεί. Η Γουέντι μας έλεγε για το περιστατικό στο μπάνιο, ο Άντον για το τι έπαθε ο καλύτερος του φίλος Τζέιμς, η Εστέλλ άκουγε τους υπόλοιπους κι εγώ προσπαθούσα να βγάλω ένα συμπέρασμα...τελικά το βρήκα...Παιδιά, το βρήκα! Γινόταν μεγάλη φασαρία, τότε φώναξα: Παιδιά, ησυχία, το βρήκα! Όλοι με κοίταξαν και μου είπαν με μια φωνή: Τι; Τότε τους λέω: Παιδιά, νομίζω ότι όλα όσα συνέβησαν ήταν γραμμένα, κάποιος θέλει να μας σκοτώσει, είχε φτιάξει λίστα...δεν μπόρεσε να μας σκοτώσει στην αρχή και τώρα μας καθαρίζει έναν έναν...πρώτα πήγε να σκοτώσει την Γουέντι, αλλά την σώσαμε...του χαλάσαμε τα σχέδια, δεύτερον σκότωσε τον Κλίφορντ, μετά τον Τζέιμς...τώρα θα προσπαθήσει να σκοτώσει εμένα και την Εστέλλ...Γουέντι, είσαι τυχερή....Κανείς δεν κατάλαβε τίποτα και η Γουέντι μου λέει: Χάρη, μιλάς χωρίς τον εαυτούλη σου ή και με αυτόν; η Εστέλλ λέει: Σοβαρέψου, πολύ τηλεόραση βλέπεις...τότε λέω: Παιδιά, μήπως είμαι εγώ ο κακός της ιστορίας; κανείς δεν μιλάει, και ξαναλέω: ΜΠΟΡΕΙ...."Κι εγώ, κι εγώ, τι θα απογίνω, Χάρη, Χάρη;" έλεγε και έτρεμε ο Άντον. Τον είχα ξεχάσει εντελώς...Εσύ.......ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ... ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...ΚΡΑΤΣ!!!!!!!(ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ!ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ!)Ο Άντον βρέθηκε νεκρός στο ίδιο του το σπίτι, δεν είχαμε καταλάβει τι είχε συμβεί...κουνιόταν το φωτιστικό...ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...ΜΠΑΜ..

ΜΠΑΜ...ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...και σε μία στιγμή έπεσε πάνω του και του έκοψε το κεφάλι...ΚΡΑΤΣ!!!!!!! Ααααααααααααα!!!

φώναξε η Εστέλλ και η Γουέντι. Θεέ και κύριε!! είπα εγώ...τότε μία παράξενη ανατριχιαστική φωνή μου λέει:(ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ!ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ!)Δεν ήξερα πως να το σταματήσω, τότε ήρθε ο υπαστυνόμος Γουόρεν και μας λέει: ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΥΠΟΚΡΑΤΗΣΗ!!

στο αστυνομικό τμήμα: Άρχισε η ανάκριση...Εστέλλ Φίλιπ, ακολουθήστε με...είπε ένας αστυνομικός. Άρχισαν να της κάνουν ερωτήσεις: ΠΕΣ ΜΑΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ; η Εστέλλ λέει: Δεν θυμάμαι ή μάλλον...δεν ξέρω...ή ξέρω...συζητούσαμε για αυτά που μας είχαν συμβεί και τότε....ΜΠΑΜ..ΜΠΑΜ...κάποιος πυροβόλησε την Εστέλλ...ΕΑΟ Α ΜΠΟΥΕΜΟ!! Οι αστυνομικοί έλεγαν: Τότε τι; Τότε τι; Μας πληροφόρησαν για το θάνατο της Εστέλλ, η Γουέντι άρχισε να κλαίει και με αγκάλιασε, τότε μου λέει :Δεν θέλω να πεθάνω, Χάρη, δεν θέλω! Τότε της λέω: Όλα θα πάνε καλά...αλλά δεν ήμουν σίγουρος....Ο αστυνόμος είπε: ΠΑΡΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ...

ΤΕΛΟΣ Α'ΜΕΡΟΥΣ